Title: Call you Mine
Paring: Mark x Jackson (Markson)
Rate: PG-13
Author: PAR
------------------------------------------------------------------------------------------------
เวลาว่างคุณชอบทำอะไร?
มีบางคนชอบฟังเพลง
แต่ผมชอบมองคนที่กำลังฟังเพลง
“ฮึๆ” อดขำออกมาไม่ได้เพราะคนคนนั้นที่ผมว่ากำลังหลับตาพริ้ม ลำคอขาวขยับยึกยักไปมา คาดว่าน่าจะเคลื่อนไหวตามจังหวะเพลงที่กำลังเปิดอัดหูด้วยเดซิเบลที่ไม่น้อยเลยทีเดียว
แจ็คสันก็เป็นแบบนี้
ถ้าเจอเพลงที่ชอบก็จะเปิดฟังอยู่เพลงเดียวซ้ำๆ จมอยู่กับมันโดยมีเฮดโฟนราคาแพงเป็นตัวช่วยในการตัดตัวเองออกจากโลกภายนอก ดื่มด่ำจนกว่าจะพอใจ
โน๊ตบุ๊คบนตักมีค่าความน่าสนใจเป็น 0 เมื่อคนในสายตาเริ่มยิ้มอย่างมีความสุขกับท่วงทำนองในหู ปฏิเสธไม่ได้ว่าเริ่มอยากรู้ เพลงที่ฟังอยู่มันจะเพราะขนาดไหนกันเชียว
“แจ็คสัน”
ไม่หัน ไม่แปลกใจหรอก อยู่ด้วยกันมาหลายปี ทำไมจะไม่รู้ว่าลูกหมาตรงหน้านิสัยยังไง
นึกแล้วก็ขำขึ้นมาอีกรอบ เท้าคางมองมันซะเลย เพลินดี แล้วก็อย่างที่บอก เดาได้เลยว่านั่นคงจะเปิดวนอยู่แค่เพลงเดียว ปากแดงๆ พึมพำเนื้อเพลงเป็นภาษาอังกฤษ ใบหน้าเปื้อนยิ้มยังคงโยกไปมาช้าๆ
น่ารัก
ยิ้มนั้น บนใบหน้านั้น จากที่ละสายตามาเฉยๆ ตอนนี้โน๊ตบุ๊คถูกพับลงแล้ววางไว้ข้างตัว ตั้งอกตั้งใจมอง มองเป็นล่ำเป็นสัน มองจริงจัง ถามว่ายิ้มตามมั้ย
จะเหลือเหรอ
อาจจะจบเพลงไปแล้วซักสองรอบ หรือสาม ไม่แน่ใจ อยู่ดีๆ แจ็คสันก็หันมา ผมไม่ได้สะดุ้งหรือตกใจที่โดนจับได้ว่าแอบมอง เหมือนกันกับที่อีกคนก็ไม่ได้แสดงอาการขวยเขินเงอะงะ ปฏิกิริยาของเขามีเพียงแค่การยักคิ้วสองทีถ้วน
แก้มของแจ็คสันนูนขึ้นนิดๆ เพราะเจ้าตัวขยับลิ้นดุนเล่น กรอกตาไปด้านข้างเหมือนกลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างก่อนจะอมยิ้ม ขยับเข้ามาใกล้แล้วถอดเฮดโฟนใส่ให้ผมแทน ก่อนที่มือขาวจะเอื้อมไปหยิบกระเป๋าเป้ใบโปรด เปิดซิปแล้วควานมือลงไปในนั้น ไม่ถึงนาทีก็ได้ปากกาติดขึ้นมา รูดซิปปิดแล้วโยนส่งๆไปไว้ข้างที่นอน
ผมเพ่งประสาทสัมผัสการยินไปที่เพลง จังหวะและท่วงทำนองที่ได้ยินทำให้ไม่แปลกใจว่าทำไมแจ็คสันถึงชอบ
มันเพราะจริงๆ
“Mark, give me your hand.” หันมาออกคำสั่งพร้อมกับแบมือมาตรงหน้า พอเลิกคิ้วเป็นเชิงถามก็ได้รับการกวักมือยิกๆ เร่งให้ทำตามที่ขอ จนสุดท้ายต้องยอมยื่นมือขวาไปให้
ไร้คำพูดใดๆ แจ็คสันใช้ปากคาบปลอกปากกาไว้แล้วก้มลงเขียนบางอย่างลงบนมือผม เขียนเสร็จก็โยนปากกาไปรวมกับเป้แล้วเงยหน้าขึ้นมายิ้มกว้างให้
Can I?
คำสั้นๆที่อยู่บนมือทำให้ผมยิ้มได้ไม่ยาก เพลงที่ฟังอยู่ทำให้เข้าใจได้ทันทีว่าอีกคนหมายถึงอะไร อดไม่ได้ที่จะยื่นหน้าไปหา แนบริมฝีปากลงกับปากนิ่มๆ นั้นแล้วขยับริมฝีปากกดจูบซ้ำๆ สัมผัสได้ว่าคนตรงหน้ากำลังยิ้มขณะที่เบียดริมฝีปากกลับมา
เอียงหน้าให้หน้าผากกับปลายจมูกสัมผัสกัน กระซิบประโยคสั้นๆ ตอบคำถามที่อยู่บนมือ
“Yes, you can”
FIN
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น